ಅಜ್ಜ ಎಂದೊಡನೆ...

ಅಜ್ಜ ಎಂದೊಡನೆ - ನರೆಗೂದಲು, ಕುರುಚಲು ಗಡ್ಡ,
ಎಳೆಯ ಕೆನ್ನೆಗುಜ್ಜಿ ತುರಿಸುತ್ತಿದ್ದ ನೆನಪು.
ಒಳಮನೆಯಲ್ಲಿ ಅವರ ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರದ ಜ್ವಾಲೆ
ನಡುಮನೆಯಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಮುಖದ ಮೇಲೆಲ್ಲ ಕುಣಿದ ನೆನಪು.

ಅಜ್ಜ ಎಂದೊಡನೆ - ತಿಥಿ, ನಕ್ಷತ್ರ, ಸಂವತ್ಸರ, ಸ್ತೋತ್ರ,
ಅಮರಕೋಶದ ಪಾಠಕ್ಕೆಳೆದು ಕೂರಿಸಿದಂತೆ.
ದಾಳಿಂಬೆಯ ಪ್ರತಿ ಕಾಳನ್ನೂ ಎಣಿಸುತ್ತಾ ಬಿಡಿಸಿ,
ಸುತ್ತಲೂ ಕುಳಿತ ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ರೇಗಿಸುತ್ತಾ ತಿನಿಸಿದ ನೆನಪು.

ಅಜ್ಜ ಎಂದೊಡನೆ - ಹೂಗಿಡಗಳ ಜತೆ ಮಾತಾಡುತ್ತಾ
ಹೂಬಿಡಿಸಿ ತಂದು, ಮತ್ತಷ್ಟು ಶ್ರದ್ಧೆಯಿಂದ
ದೇವರ ಮೇಲಿರಿಸಿ ಧನ್ಯತೆಯ ನಗು ನಕ್ಕ ನೆನಪು.
ಬಾಯ್ತುಂಬ ಎಲೆಗವಳ, ಮೊಗದಿ ತೃಪ್ತಿಯ ಸ್ಥಾಯೀಭಾವ.

ಅಜ್ಜ ಎಂದೊಡನೆ - ಕೈಚೀಲ, ಪುಸ್ತಕ ತುಂಬಿದ ಗೂಡು,
ರಥಸಪ್ತಮಿಯ "ಅಂಗಡಿಹಬ್ಬ"ದ ನೆನಪು!
ದೀಪಾವಳಿಯ ಗೋಪೂಜೆಯಂದು ಹಸುಗಳ ಕೋಡಿಗೆ
ಉರಿಮಂಜು ಬಳಿದು, ಹೂಮುಡಿಸಿ, ಹಿರಿಹಿರಿ ಹಿಗ್ಗಿದ ನೆನಪು.

ಅಜ್ಜ ಎಂದೊಡನೆ - ಉಗಾದಿಯಂದು ಬೆಲ್ಲದಷ್ಟೇ ಬೇವುತಿನಿಸಿ,
ಅದರರ್ಥ ತಿಳಿಸಿ, ಬುದ್ಧಿ ತುಂಬಿದ ನೆನಪು.
ಉಡುಗದ ಶಕ್ತಿ, ನಡುಗದ ಕಾಲುಗಳು, ಗಟ್ಟಿ ಹಲ್ಲುಗಳು;
ದೀಪಾವಳಿಗೆ ಪಟಾಕಿ ಕೊಡಿಸುವಾಗ ಚೌಕಾಸಿ ಮಾಡಿದ ನೆನಪು!

ಅಜ್ಜ ಎಂದೊಡನೆ - ಪದ್ಯವೋ, ಮತ್ತೊಂದೋ ಹಿಡಿದು,
ಚರ್ಚಿಸುತ್ತಾ, ಎಳೆಯ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಹುರಿಗೊಳಿಸಿ,
ವಯಸ್ಸನ್ನೂ ಮರೆತು ಜತೆಯಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡಿದ ನೆನಪು.
ಅಜ್ಜನೆಂದರೆ, ಮೊದಲ ಮಳೆ ಬಿದ್ದ ಮಣ್ಣಿನ ಕಂಪಿನಂತಹ ನೆನಪು!

(ಬರೆದದ್ದು: ೦೭-ಜನವರಿ-೨೦೦೭)